Felsefe, matematik, astronomi, fizik, kimya, tıp ve müzik gibi bilgi ve becerinin muhtelif alanlarında seçkinleşmiş olan, İbn Sînâ (980-1037) matematik alanında matematiksel terimlerin tanımları ve astronomi alanında ise duyarlı gözlemlerin yapılması konularıyla ilgilenmiştir.

1914 kuşağı ressamları arasında bu gruba adını veren İbrahim Çallı, Türkiye Cumhuriyeti’nin resim alanında batı anlayışına yönelik bir sürece girmesinde önemli itici güçlerden birisi olmuştur. Çalışmalarının tümünde Avrupa’nın izlenimcilik akımının kurallarını sıkı sıkıya uygulamaktan öte, kendine özgü bir karakter sergilemiştir.

1918 yilinda Manisa’da dogdu.

Bu çalışma 25-27 Nisan 2013 tarihlerinde Antalya’da 28 Ülkenin katılımıyla düzenlenen “ International Conference on New Trends in Education – ICONTE – 2013 ”da sözlü bildiri olarak sunulmuştur. Doç. Dr. Zuhal Arda, Öğr. Gör.Dr. Hikmet Şahin, Öğ. Gör. Dr. Semih Büyükkol...

Sanat eğitimi, bireylerin sanat ve kültür alanlarında yetiştirilip, bilinçlendirilme çabasıdır. Kuramsal ve uygulamalı çalışmalarla verilen sanat eğitimi kimi zaman sadece plastik sanatları, kimi zaman da diğer sanat dallarını da içerisine alır. Sanat eğitimi süreci uygulamalı çalışmaları da içerdiğinden dolayı yaratıcılığı etkilediği bilinmektedir...

Geçenlerde önemli bir gazetenin ilk sayfasında “Herşey imaj” gibisinden bir “manşet” atılmıştı. “Önemli olan ne, nasıl olduğun değil nasıl göründüğün, insanların seni nasıl bildiğidir” demek istenmişti. Böylece çağımız kültürünün kısa bir tanımı da yapılmıştı. İki açıdan ilgimi çekti bu “mesaj”...

Doğal gerçeklik, insanın dışında, insandan-bilinçten bağımsız olarak varolan somut ve nesnel bir gerçekliktir. Gerçeklik sorunu insanla birlikte varolan bir olgudur. Dış dünya-insan ilişkilerinde , ilk bakışta temel gerçeklik doğanın kendisi olarak görülür, çünkü insanın çevresinde ilk gördüğü şey dış dünyadır, doğadır.

Genel olarak şunu biliyoruz, gerçekliğin yansıtılışı, gerçekliğin sanatsal bir imgede dönüşüme uğrayışı’yla ortaya çıkmaktadır. Sanatsal imge, gerçek bir nesnenin basit bir kopyası değildir hiç bir zaman; olamaz da...

Antik çağlardan günümüze değin, sanatla ilgili tartışmaların çoğu, sanatçı kimliğindeki insanla, sanatçının elindeki malzeme niteliği taşıyan doğa arasındaki ilişki üzerine olmuştur. Sanat dediğimiz eylem, bir şeyi resmetmemize, ya da temsil etmemize yarayan teknik bir süreçtir – peki ama bu şey nedir?

Yine de biz şimdilik gelecek üzerine yorum yapmak yerine bu savaşa farklı bir yönden bakalım. Çünkü savaşlar bize insanoğlunun sadece ne kadar vahşi olabileceğini değil ama aynı zaman da bu canlının (evet,insanın) ne kadar şerefsizleşebileceğini de gösterir.

…ve Fransa hükümeti, sözde-Ermeni soykırımını inkârı suç sayan yasa tasarısını onayladı. Asırlarca, önce Osmanlı İmparatorluğu’nun sonra da Türkiye Cumhuriyeti’nin maddî ve manevî desteğiyle hayatta kalan Ermeniler’ in, buna rağmen Osmanlı ve T.C. tarafından soykırımdan geçirildiği iddia ediliyor ve artık Fransa’da bunun aksini düşünmek, his etmek bile suç.

-İyi ama ben,neyim?-Delisin,oğlum.Deliiii!

Sanat felsefesi, sanatın, sanatsal yaratmaların ve beğenilerin özü ve anlamını konu olarak ele alan bir felsefe dalıdır. Medeniyetler arasındaki farklılıklar, onların sanata bakışını ve sanat eserine karşı aldıkları estetik tavrını da farklılaştırabilir...

Bilindiği gibi dış aleme yansıyan her eylem temelinde düşünsel bir kök ve birikim taşır. Düşüncelerin birikerek eyleme dönüştüğü tezinin İslamî literatürde destekçileri ve savunucuları olduğu gibi, Batı medeniyetinin yetiştirdiği düşünürlerde de yansımaları görülür

Aydınlanma çağı ve sanayi devriminin getirdiği bilimsel ve teknik gelişmelerin paralelinde sosyolojik ve felsefi atılımlar, 19. yüzyılda sanatçıları yeni sanatsal ifade arayışları içinde izlenimciliğe kadar götürmüştür. Fizik alanındaki yeni buluşlar ise, ışık ve rengin aslında bilinenin çok ötesinde farklı bir tanımlaması olduğunu göstermiştir.